Uistinu će onaj koji sluša učenje Kur'ana imati divnu nagradu i poseban položaj kod Allaha, dž.š., poput onoga koji uči Kur'an i svojim učenjem čini dobro djelo i stiče veličanstvene blagodati.
Imam El-Lejs ibn S'ad je rekao: „Milost koja najbrže stiže čovjeka, Allahovog roba, je ona koju zasluži pažljivo slušajući učenje Kur'ana, a dokaz za to su riječi Uzvišenog: وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ "A kad se uči Kur'an, vi ga slušajte i šutite da biste bili pomilovani." (El-A'raf, 204.)
Iz navedenog ajeta razumijemo je obaveza čovjeka pomno slušati učenje Kur'ana i pri tome šutiti. Nema nikakve sumnje da je od znakova lijepog i čvrstog vjerovanja slušanje učenja Allahovog Govora i šutnja dok se isti sluša, kako bi to učenje Kur'ana uticalo na ljudska srca i potaklo ih na pokornost i bogobojaznost, te da bi na taj način Allah bio zadovoljan s njima, oprostio im grijehe i bio im milostimv.
Uzvišeni Allah kaže: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ "Pravi vjernici su samo oni čija se srca strahom ispune kad se Allah spomene, a kad im se riječi Njegove kazuju, vjerovanje im učvršćuju i samo se na Gospodara svoga oslanjaju." (El-Enfal, 2.) Ovaj strah potiče srca da čine djela koja će ih učiniti mirnim i sigurnim.
Allah, dž.š., kaže: اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ ذٰلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ "Allah objavljuje najljepši govor, Knjigu sličnu po smislu, čije se pouke ponavljaju, zbog koji podilazi jeza one koji se Gospodara svoga boje, a kada se spomene ime Allahovo, kože njihove i srca njihova se smiruju.
Ona je Allahov pravi put na koji On ukazuje onome kome On hoće; a onoga koga Allah ostavi u zabludi niko na pravi put neće moći uputiti." (Ez-Zumer, 23.) Izraz مُّتَشَابِهًا upućuje na to da su svi dijelovi Kur'ana slični po savršenosti, a izraz مَّثَانِيَ na to da se istinita kur'anska kazivanja (قصص) i poučni savjeti i preporuke, naredbe i zabrane u različitim vidovima, ponavljaju.
Kada te poruke slušaju vjernici njihova tijela podilazi jeza zbog kazne kojom se prijeti kožama onih koji ne vjeruju, a takvo stanje vjernike obuzima jer se oni istinski boje Allaha, pa se nakon toga njihove kože i srca smiruju.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ اسْتَمَعَ إِلَى آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى كُتِبَ لَهُ حَسَنَةٌ مُضَاعَفَةٌ وَمَنْ تَلَاهَا كَانَتْ لَهُ نُورًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ Prenosi se od Ebu-Hurejre, r.a., da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., rekao: 'Ko posluša učenje jednog ajeta Knjige Uzvišenog Allaha, bit će mu upisana dva dobra djela, a ko prouči jedan ajet bit će mu svjetlost na Sudnjem danu." (Hadis bilježi imam Ahmed u Musnedu.)
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: قَالَ لِي النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اقْرَأْ عَلَيَّ، قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، آقْرَأُ عَلَيْكَ وَعَلَيْكَ أُنْزِلَ، قَالَ: نَعَمْ، فَقَرَأْتُ سُورَةَ النِّسَاءِ حَتَّى أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ الْآيَةِ فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا، قَالَ: حَسْبُكَ الْآنَ، فَالْتَفَتُّ إِلَيْهِ فَإِذَا عَيْنَاهُ تَذْرِفَان Prenosi se od Abdullaha ibn Mes'uda da je rekao: „Rekao mi je Allahov Vjerovijesnik, s.a.v.s. 'Uči mi (Kur'an)', a ja sam ga upitao 'Allahov Poslaniče, zar da ja učim tebi a tebi je objavljen?', pa je odgovorio 'Da.' 'Zatim sam učio suru En-Nisa', sve dok nisam stigao do ajeta A šta će, tek, biti kada dovedemo svjedoka iz svakog naroda, a tebe dovedemo kao svjedoka protiv ovih?, kad je on rekao 'Sad je dosta'. Pogledao sam ga i vidjeh kako mu oči suze.“ (Hadis bilježi imam Buhari u Sahihu.)
Imam En-Newewi je rekao: „Navedeni hadis ima nekoliko pouka i poruka, a neke od njih su: pohvalnost i poželjnost pažljivog slušanja učenja Kur'ana; plakanje prilikom slušanja Kur'ana; razmišljanje o onome što se uči; traženje da neko drugi uči Kur'an kako bi ga slušali, jer se tako možemo više posvetiti samom razmišljanju i razumijevanju ajeta koji se uče; veličina onih kojima je dato znanje i blagodati koje čekaju njih i one koji od njih uče.
“Prijevod s arapskog: Mensur Kerla Izvor: Mahmud Halil el-Husari, Sa Kur'anom.